అరవై కాదు కాదు యాభైలో యిరవై వచ్చింది - కర్రా నాగలక్ష్మి
హోండా యెకార్ద్ కారు వెనుక సీట్లో కూచుని డిల్లీ ట్రాఫిక్ ని గమనిస్తూ దీర్ఘాలొచనలో మునిగి వున్న నేను " మేడం కారేక్కడ ఆపాలి " అన్న డ్రైవరు మాటతో యీలోకం లోకి వచ్చేను . ఆలోచనలలో వుండి గమనించలేదు గాని " ఓఖలా యిండష్ట్రి యల్ ఏరియా " చేరెను . ప్లాట్ నంబరు చూసుకుంటూ ముందుకి వెళుతుంటే కనిపించింది నాకు కావలసిన బోర్డ్ . " నేషనల్ ఇన్సిట్యూట్ ఆఫ్ డిజైనింగ్ అండ్ జేమ్మోలోజి " నాకు దీని గురించి ఏం తెలుసునని ఇక్కడకి వచ్చేను , ఏం తెలుసుకోవాలని వచ్చేను . అంతా అయోమయం .
చేతిలో యిటాలియన్ కంపనీ తయారు చేసిన పదివేలకి తక్కువకాని హ్యాండ్ బాగ్ , మెళ్లొని , చేతులకి వస్తువలు , సీకొ వాచ్ , కళ్ళకి బ్రాండెడ్ గాగుల్స్ యిదీ నా వేషం . నా వేషం చుస్తే జెమ్స్ కొనే వాళ్ళలా వుంది గాని ఆరు నెలల కోర్స్ చెయ్యడానికొచ్చిన విద్యార్ధి లాలేను . ఆ విషయం నాకు తెలుసుగాని , నా ఆయనకీ తెలీదుగా , అందుకే నాకు చెప్పకండా 45000/ ట్యూషన్ ఫీ చెల్లించిన చీటి నామీదకి విసిరి , చెయ్యదలచు కుంటే రేపు కారు పంపిస్తా , లేకపోతే యీ రిసీటు చింపి పారెయ్యి అని వెళ్ళిపోయిన మొగుడు గారి మీద పీకలదాకా కోపమొచ్చినా తమాయించుకొని యిలా రావలసి వచ్చింది . లోపలి అడుగు పెట్టాలంటే ఏదో బెరుకు , ఏవయసు వాళ్లతో కూచొని చదువు కోవాలో , పాఠాలు చెప్పే ఆయన వయసెంతో ? అన్నీ భయాలే . ఇలాంటి పరిస్థితిని నాకు 30 యేళ్ళు వున్నప్పుడు అనుభవించా , N.I.I.T లోకోర్సు చేసినపుడు కాని యిప్పుడు మరీ 50 యేళ్ళాయెను , అందుకనే యింకా జంకు నాలో . డిల్లీ డిస్సెంబరు ఆఖరి వారం చలి గాలి వొక్కసారి కొట్టడం తో యీలోకం లోకి వచ్చేను . అప్పటికే చేతులు చలికి కొంకరలు తిరుగు తున్నాయి . గబగబా లోపలి నడిచేను .
కొత్తగా కడుతున్న భవనం పనులు యింకా సాగుతున్నాయి . ఎదురుకుండా వున్న గదిలోకి అడుగుపెట్టి నా దగ్గర వున్న రసీదు అక్కడ వున్న వొకతనికి చూపా , అతనే మాకు చదువు చెప్పే గురువు గారు ఆ విషయం తరువాత తెలిసింది .
ఆతను ఆ కాయితం మరొకరికి యిచ్చేరు , అతను మేడం మీ సర్టిఫికేట్స్ తెచ్చారా ? అని అడిగేడు . నా Mcom సర్టిఫికేట్స్ చూపించేను . వాటిని కిందా మీదా చూసి " యీ సర్టిఫికేట్స్ మీవేనా ? "
పెళ్లయి పిల్లలు పుట్టాక చదువుకొని సంపాదించుకున్న సర్టిఫికేట్స్ అవి నా కళ్ళల్లో కోపం గొంతుకలోకి రానివ్వకుండా " ఆ నావే " అన్నాను . అడిగినతను కొంచెం కంగారు పడ్డం తో నా గొంతు లో కోపం ధ్వనించిందని తెలుసుకున్నాను .
" యీ రసీదులొ పేరు సర్టిఫికేట్స్ లో వున్న పేరు వేరుగా ఉంటేను ...... " నీళ్లు నములు తున్నాడు అతను .
చచ్చింది గొర్రె హడావిడిలో రసీదు మీద యే పేరుందో చూసుకోలేదు . మా ఆయన ఎవరిచేతో డబ్బు పంపి రసీదు తెప్పించి వుంటారు . మరి అతను యే పేరురాయించేరో , తీరా చూస్తే నాపేరే వుంది . మరేవిటి యితని అనుమానం అని అనుమానం గా అతనిని చూస్తూ" పేరు సరిగ్గానే వుందిగా " అన్నాను .
లేదు .... లేదు రసీదులో కారా (కర్రా) కి హిందీ వాళ్ళు పట్టించిన గతి . సర్టిఫికేట్ లో అయల...... పూర్తిగా చదవలేక ఆపేసేడు . లేకపోతే ఆయలసోమాయుల అనే మా పుట్టింటి వారి యింటి పేరుని యెంత ఖూనీ చేసేవాడో . " పెళ్లైనతరువాత యింటిపేరు మారుతుందిగదా " అని తడుము కోకుండా చెప్పేను .
" మేడ పైన మూడో నంబరు గదిలోకి వెళ్ళండి . కొద్ది సేపట్లో క్లాసు మొదలౌతుంది , యింతకీ మీ పేరు ?"
" కర్రా పక్కనుంది కదా అదే " అని మెట్ల వైపు నడిచేను .
మూడో నంబరు గదిలోకి అడుగు పెట్టేను , లోపల యిరవై యేళ్ళ పిల్లలు వో నలుగురు మాత్రమే వున్నారు . నేనోక్కర్తినే ఆడదాన్ని . యీ లోపున తలుపు తోసుకొని నేను ఆఫీసులో చూసినతను వచ్చి తానే అక్కడ విషయ బోధన చేసేదని , తనపేరు జైన్ అని చెప్పేరు . తరవాత వోక్కోక్కరుగా క్లాసులోకి చేరేరు . మొత్తం వో యిరవై మందిదాకా అయేం .
ముచ్చటగా నేనుకాక మరో ముగ్గురమ్మాయిలు , అంతా ముప్పైకి లోపున వున్న వయసే , జైన్ గారికి మాత్రం అరవైయ్యేడు . అది కొంత నయం .
కోర్సు గురించి చెప్తూ ప్రతి వారం పరీక్షలుంటాయి అన్నారు ఆ మాట వినగానే నా
లో గాభరా మొదలయ్యింది . నాగురించి పరిచయం చేసుకోమన్నారు . నేను తడబడుతూ నా చదువు గురించి మా వారి వుద్యోగం గురించి పెళ్లిళ్లయిపోయిన నా పిల్లల గురించి చెప్పేను .
మీ కెందుకు యీ కోర్సు చెయ్యాలని పించింది అన్న ప్రశ్నకి నా జవాబు " జెమ్స్ లో జె గురించి కూడా నాకు తెలీదు , అందుకని జెమ్స్ గురించి తెలుసుకుందామని "
వో చిన్న అబద్దం ఆడేను .
అబద్దం తో మొదలు పెట్టిన చదువు అదీ యాభైలలో చదవ బోయే చదువు , హే సరస్వతీ దేవు క్షమించు అని మనసులోనే దండం పెట్టుకున్నా .
" మేడం మీకు తెలిసిన కొన్ని నవరత్నాల పేర్లు చెప్పగలరా ? " అన్న జైన్ గారి మాటతో యీ లోకంలోకి వచ్చేను .
అదేంటో వోక్కటంటే వొక్కటి గుర్తురాలే పోనీ అన్నమాచార్యుల కీర్తనలు నీర్చుకున్నానా ? అంటే అదీలేదు , " ముద్దుగారే యశోద " నవరత్నాల వర్ణన ఉందికదా ?
వో రెండు నిముషాలు అలోచించా , యెంత చించినా ఉహూ .... వొఖ్ఖటి అంటే వొఖ్ఖటి గుర్తురాలే వెంటనే సద్దుకొని "సర్ నవరత్నాల గురించి యిదీ నా జ్ఞానం , ఇలాంటి నన్ను సాన పెట్టగలరా ? " అన్నాను .
" మీ ముక్కు పుడకలో వున్నది వజ్రమే కదా ? పొనీ అది చెప్పినా సరిపోతుంది గా "
" కాని అది నిజందో ఫేక్ దో నాకు డౌట్ సర్ , నాకే ఖచ్చితంగా తెలీనప్పుడు యెలా చెప్పగలను సర్ , గుర్తురాలేదు అనకుండా సభాషణని యిలా తిప్పేను .
" లేదు మేడం అది నిజం వజ్రమే "
" అంతదూరం నుంచి యెలా చెప్పగాలిగేరు సర్ " నాకు ఆశ్చర్యం .
" మిమ్మల్ని కుడా నాలాగే ట్రైన్ చేస్తా , క్లాసులు మిస్ అవకుండా నేను చెప్పేది ఫాలో అవ్వండి చాలు "
" సరే సర్ "
అంతే మరి వెనక్కి తిరిగి చూసుకోలేదు . క్లాసులో అందరికి ఆంటీని అయిపోయేను .
మొదటి వీక్లి పరీక్షలో బొటాబొటి మార్కులతో పాసయిన నేను ఫైనల్స్ లో ఫస్ట్ వచ్చేను .
నవరత్నాలని పోల్చుకోడం , వాటి క్లారిటీ గుర్తించడం బాగా వచ్చింది .
ఆ ఆరునెలలు నేను యాభై లో యిరవై లని అనుభవించేను.
ఏమైనా , నేర్చుకోడానికి వయసుతో పనేముంది చెప్పండి .