11.
కత్తు క్కఱవై క్కణం గళ్ పలకఱన్దు 
శెత్తార్ తిఱ లళియ చ్చెన్ఱు శెరుచ్చెయ్యుం 
కుత్త మొన్ఱిల్లాద కోవలర్ దమ్ పొఱ్కొడియే 
పుత్తర వల్ గుల్ పునమయిలే పోదరాయ్ 
శుత్తత్తు తోళిమారెల్లారుం వందు; నిన్ 
ముత్తం పుగుందు ముగిల్ వణ్ణన్ పేర్పాడ 
శిత్తాదే పేశాదే శెల్వప్పెణ్డాట్టి, నీ 
ఎత్తు క్కుఱఙ్గుమ్ పొరుళే లోరెమ్బావాయ్

లేగదూడలను కలిగినవి, దూడలవలె ఉన్నవి ఐన ఆవుల మందలను ఎన్నింటినో  పాలు పితుక గలవారు, శత్రువులను ఎదిరించి యుద్ధము చేయగలిగిన బలవంతులు, ఏ విధమైన దోషములూ లేని వారునూ అగు గోపాలుర వంశములో మొలిచిన ఓ బంగారు తీగా! పుట్టలోని పాముపడగవలెనున్న పిరుదులు కలిగినదానా! అడవిలోని నెమలివలె అందమైన కేశపాశముతో కళకళలాడుతున్న దానా! రమ్ము! చుట్టములు, చెలికత్తెలు మొదలైన వారందరూ వచ్చినారు. నీ ముంగిట చేరినారు. నీలమేఘశ్యాముడైన శ్రీకృష్ణుని నామమును కీర్తించుచున్ననూ నీవు ఉలకక, పలుకక ఉన్నావేమిటి? ఓ సంపన్నురాలా! నీ నిద్రకు అర్థమేమిటో తెలుపుము.

దూడలుగల గోవుల వెను
కాడక వేలను పిదికెడి ఘనులును రణమున్
వీడక రిపులను గెలిచెడి
వేడుక గల యదుకులమున వెలసిన వెలదీ!   

పుట్టలవలె పిరుదులమర 
చుట్టలుగొను సర్పమొ యన సుందర వేణిన్
నట్టడివిన పురివిప్పిన
నట్టువ నెమలివి నటనల నడకల సొబగుల్

సిరిగల ఇంటికి సిరియౌ
తరుణీ వేగముగ రమ్ము తగదిక తడయన్
సరివారలు బంధువులె
ల్లరు వాకిట జేరినారు లలనా పాడన్

అభినవ జలధర శ్యాముని
శుభనామములెలమి పాడుచుండగ వినకన్
నభములకెగసెడి నాదము
నిభగమనా! కదలమికగు నిందే వ్యవధల్?     

12.

కనైత్తిళఙ్గత్తెరుమై కన్ఱుక్కిరఙ్గి,
నినైత్తుములై వళియే నిన్ఱుపాల్ శోర 
ననైత్తిల్లమ్ శేఱాక్కుమ్ నఱ్చెల్వన్తఙ్గాయ్
పనిత్తలైవీళ నిన్ వాశల్ కడై పత్తి 
చ్చినత్తినాల్ తెన్నిలఙ్గై క్కోమానై చ్చెత్త 
మనత్తుక్కినియానై పాడవుమ్ నీవాయ్ తిఱవాయ్
ఇనిత్తానెళున్దిరాయ్ ఈదెన్న పేరుఱక్కమ్ 
అనైత్తిల్లత్తారు మఱిన్దేలో రెమ్బావాయ్

పాలుపితుకువారు లేక, ఆవులు లేగదూడలను తలచుకుని, ఆ దూడలే వచ్చి తమ పొదుగులలో తలలు దూర్చినట్లు తలచి, పొదుగులనుండి పాలు కారిపోయి, వాకిలి అంతయూ బురదమయమగుచున్న ఒకానొక మహైశ్వర్య సంపన్నుని చెల్లెలా! మంచు తలపై పడుచుండగా నీ వాకిట నిలిచియుంటిమి. నీ యింటి ద్వారపు పైకమ్మీ పట్టుకుని నిలిచియుంటిమి. కోపముతో దక్షిణదిక్కున ఉన్న లంకకు అధిపతి ఐన రావణుని చంపిన మనోభిరాముడగు శ్రీ రాముని గానము చేయుచుంటిమి. అది విని ఐననూ నీ నోరు తెరువవా? ఇంకనైననూ మమ్మేలుకొనవా? ఏమి ఈ గాఢ నిద్ర? ఊరివారందరకూ నీ విషయము తెలిసిపోయినది. మేల్కొనవమ్మా! దూడలు గల గేదెలరచి

దూడలకై జాలిగొనుచు దుగ్ధపు ధారల్
వీడక గురియుచునుండగ
దూడలు పొదుగులను తలలు దూర్చిన భ్రమలన్ 
వాకిలి నా పాలజలధు
లాకరణిని గురియ బురదలౌ సిరి గల యో
సోకుల అన్నకు చెల్లెల
వేకువ మంచుల తడియుచు వేచితిమమ్మా!
వాకిటి పై కమ్మిని గొని
నీకొరకై వేచినాము నీరజ నేత్రీ!
భీకరముగ కోపముగొని
యా కడలిని దాటి కెరలి యా ఖలు నసురున్ 

దక్షిణ దిక్కున లంకకు
రాక్షసులకు నాథుడైన రావణు నీచున్
శిక్షణగొని రక్షించిన
అక్షయ సుగుణముల పేటి హరియవతారున్

మనసున కానందము నిడు
ఘనుడగు కోదండరాము ఘన శుభ నామున్
మనవారలు పాడెడి సడి
వినబడదటె? మౌనమునిక వీడుము లలనా! 
వీడవ పెనునిదురల నిక  
గూడవ మనవార లలన కుందరదన ఈ
వాడల గల వారలు నీ
వీడని నిదురల తెలిసిరి విడ్డూరములన్ 

13.

పుళ్ళిన్ వాయ్ కీణ్డానైప్పొల్లా వరక్కనై,
క్కిళ్ళిక్కళైన్దానై క్కీర్తిమై పాడిప్పోయ్ 
ప్పిళ్ళైగళెల్లారుమ్ పావైక్కళమ్బుక్కార్ 
వెళ్లియెళున్దువియాళముఱఙ్గిత్తు,
పుళ్ళుమ్ శిలుమ్బిన గాణ్ పొదరి క్కణ్ణినాయ్,
కుళ్ళక్కుళిరక్కుడైన్దు నీరాడాదే,
పళ్ళిక్కిడత్తియో పావాయ్ నీనన్నాళాల్,
కళ్ళమ్ తవిర్ న్డు కలన్దేలో రెమ్బావాయ్. 

మాయపక్షిగా వచ్చిన బకాసురుని నోటిని చీల్చి తనను తాను కాపాడుకుని మనను కాపాడిన శ్రీకృష్ణుని, దుష్ట రాక్షసుడగు రావణుని పదితలలను లీలగా చివుళ్ళను తుంచినట్లు తుంచిన శ్రీరాముని గానము చేయుచూ పోయి మన తోటి పిల్లలందరునూ వ్రత క్షేత్రమును చేరినారు. తుమ్మెదలను లోపల ఉంచుకున్న తామరపూవులవంటి కన్నులున్నదానా! లేడివంటి చూపులుగలదానా! శుక్రుడు ఉదయించుచున్నాడు. గురుడు అస్తమించుచున్నాడు. పక్షులు కూయుచున్నవి. శ్రీకృష్ణుని విరహతాపము తీరునట్లు చల్లగా చల్లబడునట్లు స్నానము చేయక పాన్పుపై పడుకుని ఉండుట ఎలా?