ఆముక్తమాల్యద 

భూదేవికి వరాహస్వామి వినిపించిన మాలదాసరి కథను విష్ణుచిత్తులవారికి వినిపించాడు శ్రీహరి. సంకీర్తనాసేవను  మించిన సేవ ఏదీ లేదు అని తెలుసుకున్నభూదేవి సంకీర్తనామార్గాన్ని ప్రపంచంలో బోధించడానికి గోదాదేవిగా అవతరించింది అని తెలిపాడు. గోదాదేవిని శ్రీరంగానికి తీసుకురమ్మని, తన సేవలో ఆమె కోరిక తీరుతుందని సెలవిచ్చాడు. స్వామి ఆజ్ఞ ప్రకారం విష్ణుచిత్తులవారు గోదాదేవిని వెంటబెట్టుకుని శ్రీరంగానికి వెళ్ళాడు.  

చని కాంచె న్విరజాభిధాంతర  వపు స్సహ్యోద్భవాతీర నం
దన వాటీవలయద్రుమావళి దళాంతర్దృశ్య  పాపాళి భం
జన చాంపేయసుమాయమాన విషమ స్వర్ణావృతివ్రాత ర
శ్మి నభస్పృక్ఛిఖరాళి దీపకళికాశృంగంబు శ్రీరంగమున

శ్రీరంగానికి వెళ్ళిన విష్ణుచిత్తులవారు అల్లంత దూరంనుండే శ్రీరంగదేవాలయశిఖరాలను చూశాడు. విరజ అని మరొక పేరు కలిగిన, సహ్యపర్వతాలలో ఉద్భవించిన కావేరీనదీ తీరములో, నందనవనములవంటి వనములలోని చెట్ల ఆకులమధ్యనుండికనిపించే, పాపములు అనే తుమ్మెదలను భంగపరచే పెంగపూవులవంటి,విషమసంఖ్యలో ఉండే, ఆకాశానికి ఒరుసుకుంటున్నట్లు ఎత్తుగా ఉండే దేవాలయ శిఖరాలను చూశాడు. వైకుంఠానికి చుట్టూ ఒరుసుకుని ప్రవహించే దివ్యనది విరజానది.శ్రీరంగమును చుట్టి ప్రవహించే నది కావేరి. కావేరికి విరజ అని మరొకపేరు ఉన్నది అని అతిశయోక్తిగా అంటున్నాడు, విరజకు మరోపేరు కావేరి అనకుండా. తుమ్మెదలకు సంపెంగపూల పరిమళము మింగుడుపడదు, కొరుకుడుపడదు, సహించదు. పాపములు అనే తుమ్మెదలకు శ్రీరంగశిఖరప్రభలు సహించవు, పాపులకు శ్రీరంగశిఖర ప్రభలు సహింవు, సంప్రాప్తించవు. పుణ్యాత్ములకు మాత్రమే ఆ ప్రాప్తం, అదీ చమత్కారం.శ్రీరంగదేవాలయ శిఖరాలు సంఖ్యలో ఏడు, కనుక విషమసంఖ్య అంటున్నాడు.

 చోళీహల్లకచితకచపాళపాళీ

భవద్విపంచీస్వన భృంగాళీ కవేరదుహితృ

మరాళీధ్వను లెసఁగుగాడ్పు

వ్రతివడ యుడిపెన్

 అది చోళ సామ్రాజ్యం. అక్కడి స్త్రీల కొప్పులలో కూర్చిన ఎర్ర కలువలకు బారులు తీరి  ముసురుకుంటున్న  తుమ్మెదలు  చేస్తున్న రొద (అక్కడి అందగత్తెలు చేస్తున్న) వీణా నాదంలా ఉన్నది. కావేరీ నదిలోని హంసల మధుర కూజితములు వినిపిస్తున్నాయి.ఆ నదిమీదినుండి వీస్తున్న చల్లనిగాలి వ్రతనిష్ఠలు, నియమాలు కలిగిన విష్ణుచిత్తులకు మార్గాయాసాన్ని తీర్చింది. అఘమర్షణసూక్తములసహితముగా స్నానం చేసి, బ్రహ్మయజ్ఞము మొదలైన నిత్యానుష్ఠాన విధులను తీర్చుకుని, స్నానముచేసి, సర్వాలంకృతయైన తన కుమార్తెను వెంటబెట్టుకుని భాగవత సమూహము సేవిస్తుండగా స్వామిని దర్శించుకొనడానికి వెళ్ళాడు. ఆ సనయానికి రంగనాథుని సేవించడానికి వచ్చిన దేవతలను అడ్డుకొని, యిది మీకు సమయము కాదు, వెళ్ళండి అని, విష్ణుచిత్తులవారికి స్వామి దర్శనానికి అనుమతిని 

యిచ్చాడు చండుడు అనే ద్వారపాలకుడు!రత్నాలు తాపడంచేసిన అరుగుమీద పరచిన బంగారు తివాచీమీద కూర్చున్న విష్వక్సేనుల దర్శనం చేసుకున్నాడు విష్ణుచిత్తులవారు. తెల్లతామరలవంటి కన్నులున్న స్వామి ఆ స్వామి.శ్రీహరియొక్క రాజముద్ర ఉన్న ఉంగరాన్ని, బెత్తాన్ని ధరించి ఉన్నాడు. ఆయనకు రెండుప్రక్కలా గజముఖులైన వందమంది సేవకులు సేవిస్తున్నారు. సూత్రవతీదేవితో కూడి ఉన్న ఆ స్వామిని విష్ణుచిత్తులవారు సేవించారు. ఆయనకూడా విష్ణుచిత్తులవారిని భక్తితో సేవించాడు, సాక్షాత్తూ రంగనాథునికి మామగారు కాబోతున్నాడు కదా మరి!

ఆ తరువాత ఇంద్రుని వజ్రాయుధపు దెబ్బలను ఎరుగని బంగారు కొండవంటి వినతాసూనుడిని,గరుత్మంతుడిని దర్శించుకున్నాడు. ఆ గరుడుని రెక్కల ఈకల కాంతులు నీరెండలో సూర్యుని కాంతిలా మిలమిలలాడిపోతున్నాయి. వేదాత్మకుడైన గరుడుడిని వినయముగా, భక్తిగా సేవించాడు విష్ణుచిత్తులవారు. ఆయనకూడా ఈయనను నమస్కరించి సేవించాడు. అనంతరం స్వామివారి సన్నిధికిచేరి అనేకవిధాలుగా దివ్య స్తోత్రములతో స్వామిని కీర్తించాడు.

విధిగృహాక్షయవిత్తసేవధికి శరణు 

చిరకృతేక్ష్వాకుపుణ్యరాశికిని బ్రణుతి

ధనపతి భ్రాతృకుల దేవతకు జొహారు