రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే, అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని. “అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ, ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్ ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది, టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు, అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి ,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్ రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక

నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.” అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా

చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది

అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో, అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు. రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా, అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే" అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦ వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు, ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది. రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్ తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి , మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు, పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి , గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు, నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.

ది రిటర్న్ గిఫ్ట్

రాజేశ్వరి, నిరంజన్, మధ్యవర్తి సత్యమూర్తి, డ్రైవర్ రషీద్ తో కలిసి ,సత్యమూర్తి ఇంటికి చేరేసరికి ఉదయం తొమ్మిది గంటలైంది సత్యమూర్తిగారు రిటైర్డ్ హెడ్మాస్టర్. రామచంద్రానికి మంచి స్నేహితుడు. హెచ్. ఎస్ సి తో చదువాపేసిన రామచంద్రం ఇద్దరు కూతుళ్లు, ఇద్దరు కొడుకులు.పెద్ద కూతురు పెళ్ళి , కొడుకుల చదువులు , కుటుంబ బాధ్యతల మధ్య ఆర్ధికంగా నలిగి పోయాడు. వున్న నాలుగెకరాల పొలం వాళ్ళ చదువులకీ, పెళ్ళిళ్ళకీ ఖర్చయిపోయింది.

అరవై రెండేళ్లయినా ఇంకా ఒక షాపింగ్ మాల్ లో గుమస్తాగా పనిచేస్తున్నాడు. ముప్పయి ఐదేళ్లకు, సావిత్రి కి శశిరేఖ జన్మించింది. ఇంక పిల్లలు పుట్టరు అన్న నమ్మకంలో వున్న ఆ దంపతులకు ఆ వార్త ఏ మాత్రo సంతోషం కలిగించక పోగా , అందరి విమర్శలూ ఎదుర్కొన్నారు. సావిత్రికీ ఏమి పాలు పోలేదు. సరైన ఆదాయం లేని తాము నాలుగో బిడ్డని , ఈ కాలంలో కనటం ఎంత వెర్రి తనమో , వాళ్లకి తెలియంది కాదు. పై ముగ్గురు పిల్లలు ఇది చాలా అవమానo గా భావించారు.

మొదటిసారి పాపాయిని చూసిన రామచంద్రానికి తాను పడ్డ అవమానాలూ, భయాలూ అన్నీ మర్చిపోయి, ఆ బంగారు పాపని హృదయానికి హత్తుకున్నాడు.తన ఇంట పుట్టాల్సిన బిడ్డ కాదని అనుకొన్నాడు.మగపిల్లలిద్దరూ తండ్రి పట్ల ఒకరకమైన కోపం పెంచుకొన్నారు శశిరేఖ 16 ఏళ్ళు వచ్చేసరికి పై ముగ్గురు పెళ్లిళ్లు అయిపోయాయి. తండ్రికి భారం కాకుండా చదువంతా సర్కార్ బడి, కాలేజీలలోనే పూర్తి చేసింది. తన డిగ్రీ చదువుకి, ఏ ఉద్యోగం రాదనీ తెలిసి, ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచే టైలరింగ్ లో ట్రైన్ అయి, అదే ఉపాధిగా శశిరేఖ చేసుకొంది.

మూడు గదుల వాటా ముందు కామన్ ఓపెన్ వరండా వుంది. అక్కడ ఒక నాలుగు చైర్స్ వేసవున్నాయి. లోపల మరో నాలుగు. ఆ కుర్చీ లన్నీ ఒక సెట్ లాగా లేవు. ఆ విషయం రాజేశ్వరి గమనించినా , గమనించినట్టు ఉండిపోయింది.

“లోపలి కి వచ్చి కూర్చోండమ్మా” నమ్రతగా వచ్చి పిలిచుంది సావిత్రి. రాజేశ్వరి ఆమెని పరీక్షగా చూసింది. మెళ్ళో పసుపుతాడు, చేతులకు మట్టి గాజులు, సన్నంచు వేంకటగిరి చీర, ఎర్రగా, సన్నగా వుంది ఆమె, తల్లి తండ్రి బట్టి పిల్ల ఎలా ఉంటుందో రాజేశ్వరి ఊహకు అందలేదు. తమ రాక కోసంఆత్రంగా వెయిట్ చేస్తున్న పిల్ల తండ్రిని పరీక్షగా చూసింది రాజేశ్వరి. సాదా, సీదా దుస్తుల్లో , సన్నగా పొడవుగా ఉన్నాడతను. మొహం లో కంగారు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

సావిత్రి నిమ్మరసం గాజు గ్లాసుల్లో పోసి అందరికీ ఇచ్చింది. మరో పదినిమిషాలకు కృష్ణమూర్తి మాష్టారు " అమ్మాయిని రమ్మనమ్మా" అన్నారు. మధ్య గదిలో వున్న శశిరేఖ నెమ్మదిగా కర్టెన్ తొలగించుకొని వచ్చి, వాళ్ళ కెదురుగా వున్న కుర్చీలో కూర్చుంటూ, నమస్కరించింది ఇద్దరికీ. రెప్పవాల్చకుండా అలా ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. “అమ్మాయి చాలా బావుంటుంది అమ్మా " అని మూర్తిగారు అంటే, ఇంత అందంగా ఉంటుందనుకోలేదు. గులాబీ వర్ణపు శరీరo , పొడుగ్గా,బంగారు తీగలా మెరుస్తోంది. కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీర, ఆమె దేహ వర్ణాన్ని మరింత అందంగా చేసింది. తీరైన కనుముక్కు తీరు, నల్లటి పెద్ద కళ్ళు, ఈ కాలం పిల్లల్లో కనిపించని పొడవాటి జుట్టు బహుశా పద్మిని జాతి స్త్రీ అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది రాజేశ్వరికి. నిరంజన్ పరిస్థితి అందుకు భిన్నంగా ఏమి లేదు. కావ్యనాయిక అంటే ఇలానే ఉంటుందేమో అనిపించింది అతనికి. రొటీన్ ప్రశ్నలు కొన్ని వేసింది రాజేశ్వరి. " మీరిద్దరూ మాట్లాడుకోండి" అంటూ లోపలి కి వెళ్లి సావిత్రితో మాట కలిపింది. శశిరేఖ తలెత్తి అతనిసి చూసి నవ్వింది. చాలా సమ్మోహనంగా ఉందా నవ్వు. అతను ఆరడుగులు పైనే వున్నాడు. ఆరోగ్యoగా, అతను చేసే వృత్తి కారణుంగా దృఢంగా వున్నాడు. చామన ఛాయ,అదీ ఒక్క చూపులో శశిరేఖ చూసిన నిరంజన్ రూపo .

“బి. కామ్ చేసి వుద్యోగం ఎందుకు చేయటం లేదు?” అడిగాడు.

“ఉదయం తొమ్మిఇంటికి వెళితే సాయంత్రము 6, దాని కంటే ఆ టైములో టైలరింగ్ మీద ఎక్కువ సంపాయించవచ్చు, అందుకే నాలుగు రోజులు చేసి మానేశా"

ఒక్కో బ్లౌజ్ కి ఎంత ఛార్జ్ చేస్తారు ?

లైనింగ్ బ్లౌజ్ అయితే 350, సాదా బ్లౌజ్ అయితే 150'

బాప్రే, దోపిడీ కదా !

ఏం కాదు, మీ సిటీ లో నా ఫ్రెండ్ చెప్పింది, 800,400 అట ", అంది ఉక్రోషంగా.

"ఓకే, ఓకే' చిన్నపిల్లలా ఉక్రోషపడుతున్న ఆ పిల్లని చూసి నవ్వుతూ మాట మార్చాడు.

నా గురించి ఏం తెలుసు?

ఆ పిల్ల ఏదో చెప్పబోయింది.

“నేనొక మెకానిక్ ని. సొంత షెడ్ ఉందనుకో, పొద్దున్న పోతే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది"

“అన్నీ అబద్దాలే, మాస్టారు చెప్పారు, మీరు ఆటోమొబైల్ ఇంజనీర్ అని “కోపంగా అంది.

“వెయ్యి అబద్దాలు చెప్పయినా ఒక పెళ్లి చేయమంటారుగా, అందుకే అలా చెప్పి వుంటారు"

“ఏం కాదు, మాస్టారుగారు అలా అబద్దాలు చెప్పరు "

" ఓకే ,ఓకే , నాకు చాలా పని ఉంటుంది. ఉదయం వెళితే రాత్రి చాలా లేట్ అవుతుంది. చాలా సార్లు అన్నం తినకుండా, స్నానo చేయకండా పడుకుంటా" అతను నవ్వు నొక్కిపట్టి, అమాయకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు.

శశిరేఖ క్షణo ఆలోచించి, “రోజూ అలా చేస్తే వండింది వేస్ట్ అవుతుంది కదా?"

ఆ అమ్మాయి మిగిలిపోయే అన్నం గురించి ఆలోచించింది కానీ , లేటుగా రావడం గురించి ఆలోచించక పోయేసరికి నిరంజన్ గట్టిగా నవ్వాడు, ఎంత గట్టిగా అంటే లోపల మాట్లాడుకొంటున్న వాళ్ళు, బయటివాళ్ళు ఒక్క క్షణo మాటలాపేసారు. శశిరేఖ అతనెందుకు అంత గట్టిగా నవ్వుతున్నాడో తెలియక, ఎర్రబడిన మొహం తో తలదించు కొంది

" సారీ ' అన్నాడు నిరంజన్ నవ్వుతూనే .

అది సరే, నిన్ను ఇప్పటివరకు ఎంతమంది చూసారు?

" ఏమో నేను లెక్కపెట్టలేదు, ఐదారుగురు ఉండొచ్చు, ఎందుకు ?

“వాళ్ళ అడ్రసులు ఉన్నాయా>

“మీకెందుకు వాళ్ళ అడ్రెసులు?

“ఏం లేదు, వాళ్లందరికీ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసివద్దామని”

“అదేమిటి, అలా ఎందుకు?”

ఎందుకా, ఏ వెధవ నిన్ను తన్నుకు పోకండా నాకు వదిలేసినందుకు " అతను నవ్వుతున్నాడు.

శశిరేఖ అతను తమాషా చేస్తున్నాడేమో అనిపించి. ఏమి మాట్లాడకుండా కూర్చుంది.

ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం , " అమ్మా" పిలిచాడు నిరంజన్రాజేశ్వరి బయటకు వచ్చింది. ఇద్దరూ వరండా లో ఓ పక్కకి నించున్నారు.

"నాకు అమ్మాయి చాలా నచ్చిందమ్మా, వీలైతే ఈ రోజె ఎంగేజ్మెంట్ కి ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు”.

నాక్కూడా రా, ”మాస్టారూ" అంటూ కృష్ణ మూర్తి గారిని పిలిచింది. రామచంద్రo ఎంత టెన్షన్ పడుతున్నాడంటే,

అతని కాళ్ళు, చేతులు వణుకుతున్నాయి . రామచంద్రo పడుతున్న టెన్షన్ రాజేశ్వరి దృష్టి దాటిపోలేదు. కూతురి

పెళ్లి కోసం ఆ తండ్రి పడుతున్న వేదన ఆమెకు అర్ధమై ,” అన్నయ్యా, ఇలా రండి" అంటూ పిలిచింది ఆయన్ని.

“అమ్మా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చి వినయంగా నించున్నాడు ఆయన.

“లోపలికి వెళ్ళి అమ్మాయి అభిప్రాయాన్నినుక్కోండి, వీలైతే ఈ రోజు ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొందామంటున్నాడు అబ్బాయి"

రామచంద్రo కళ్ళలొ గిర్రున నీళ్లు తిరిగాయి." అమ్మా, కట్న కానుకలు ఎక్కువ చెల్లించుకోలేను, దయవుంచండి"

"ఛ, ఆలా మాట్లాడవద్దు, మాకు అమ్మాయి నచ్చింది. బాబు ఒక్కడే నాకు, నాకు మీరు ఏ రూపేణా ఏమి ఇవ్వ

నవసరంలేదు , మీ శక్తికి మించి ఆర్భాటాలకు పోవొద్దు. శశిరేఖ చాలా నచ్చింది. మీరు ఒప్పుకొంటే ఎంగేజ్ మెంట్ కి

కావాల్సినవన్నీ అమ్మాయిని తీసుకెళ్లి కొంటాము"

రామచంద్రo పరిస్థితి చూసి కృష్ణమూర్తి అన్నాడు, " ఏర్పాట్లన్నీ మా ఇంట్లో చేస్తాను, నువ్వు ముందు అమ్మాయి

అభిప్రాయం కనుక్కో”తడబడుతున్న అడుగులతో లోపలికి వెళ్ళాడు. సావిత్రి ఎదురెళ్లి " ఏమన్నారండీ" అంది

ఆత్రంగా.

'"ఇవ్వాళ్ళే ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకొంటారట అమ్మాయి కిష్టమైతే " కూతురి వంక చూశాడాయన., " శశీ,

ఆలోచించుకోవటానికి టైం కావాలా, చెప్పు అమ్మా, కట్న కానుకలు, ఆర్భాటాలు వద్దు అంటున్నారు అమ్మగారు.” శశి

సగ్గుపడింది, " నా కిష్టమే నాన్నా"సంతోషంగా బయటకు వెళుతూ, " అమ్మాయిని షాపింగ్ కి తీసుకెళతారట పదింటికి

తండ్రి, కూతురు నిరంజన్ కారు లో బయల్దేరారు. రాజేశ్వరి, సావిత్రి ఏర్పాట్లు చూడటానికి కృష్ణ మూర్తి గారింటికి

వెళ్లారు.

***** **** ****

రామచంద్రం తాను పనిచేసే షాప్ కి తీసుకెళ్లాడు ఇద్దర్నీ. తన ఖాతాలో రాయమని చెప్పాడు

మీరు వెళ్ళండి, నేను చూసుకొంటాను" అన్నాడు నిరంజన్. ఆయనకు చాలా భయంగా వుంది బిల్

ఎంతవుతుందోనని, శశిరేఖ కేసి ఒకసారి అర్ధవంతంగా చూసి బయలుదేరాడు.

శశిరేఖ ఏ చీర చూసినా ముందు price టాగ్ చూడటం గమనించి, నవ్వుతూ అన్నాడు," “ఈ రోజు ఖర్చంతా నాది,

టాగ్స్ చూడకుండా సెలెక్ట్ చేయి" . కంగారుపడుతున్న ఆ అమ్మాయిని చూసి చివరికి రెండు ఖరీదైన పట్టు చీరలు,

అకేషనల్ వేర్ నాలుగు డ్రెస్సెస్ తీసాడు. తర్వాత గోల్డ్ బుట్టలు, నెక్లెస్ , నాలుగు బంగారు గాజులు సెలెక్ట్ చేసాడు. ఆ

తర్వాత శశిరేఖ కి డైమండ్ రింగ్ తనకు సాదా రింగ్ తీసాడు, దాని బిల్ మాత్రo రామచంద్రo ఖాతాలో

రాయించాడు.శశిరేఖ కి అంతా కలలోలాగా వుంది. తర్వాత హోటల్ కి వెళ్లారు,అంత పెద్ద హోటల్ కు ఎప్పుడూ

వచ్చి ఎరగడు శశిరేఖ. మెనూ చూసి ఏమి సెలెక్ట్ చేయలేక పోవటం చూసి, తానే ఆర్డర్ చేసాడు.

నీ సెల్ నెంబర్ ఇవ్వు, స్మార్ట్ ఫోన్ కదా?

శశి తన ఫోన్ చూపించింది ,” ఇది నాన్నది,” అన్నది నెమ్మదిగా

చంపావు ఫో , నేను ఫోన్ చేస్తే మీ నాన్నగారి కి వెళుతుందన్న మాట ' నవ్వుతూ అని సెల్ ఫోన్ కొనిచ్చాడు.

*** ***

'పట్టుచీరకు మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ అరగంటలో రెడీ చేసుకొంది. పట్టు చీర, నగలతో మెరిసిపోతున్న కూతుర్ని చూసి

,కళ్లనీళ్ల పర్యంతమయ్యాడు తండ్రి. సావిత్రి రాజేస్వరీతో అంది " ఆయన చిన్న గొలుసు కూడా

చేయించలేకపోయినందుకు ఎప్పుడూ చాలా బాధ పడుతుంటారు అమ్మా, అందుకే అలా" అంటూ తాను కూడా చీర

కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకొం ది .

కోడలి చక్కదనానికి మురిసిపోతూ, తన మెడలోని చంద్రహారాన్ని శశి మేడలో వేసింది రాజేశ్వరి. చుట్టు పక్కల

వాళ్ళని, దగ్గిర బంధువులిద్దరిన ని పిలిచి , తన ఇం ట్లో చక్కగా ఎంగాజెమెంట్. ఏర్పాట్లు జరిపాడు కృష్ణమూర్తి

శశిరేఖకి హఠాత్తుగా ఇంత మంచి మ్యాచ్ సెటిల్ అవటం చాలామందికి కంటక ప్రాయంగా మారింది.

పదిరోజుల తర్వాత పెళ్లి బట్టల షాపింగ్ కోసం సిటీ కెళ్ళారు. స్టేషన్ కి వచ్చి రిసీవ్ చేసుకొన్నాడు నిరంజన్.ఇల్లు

చూసిన ముగ్గురికీ నోటమాట రాలేదు. చాలా పెద్ద ఇల్లు, వాళ్ళ హాల్, తన మొత్తం ఇంటికంటే పెద్దగా వున్నది. తండ్రి

, కూతురి అదృష్టానికి సంతోషపడ్డాడు, సావిత్రి కి మాత్రం చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళు వెలిబుచ్చిన అనుమానాలతో

లోలోపల సతమతమయ్యింది.

అంత పెద్ద ఇల్లు, పెరట్లో అన్ని రకాల పండ్లచెట్లూ, పూల చెట్లనీ విప్పారిన నేత్రాలతో చూస్తూండి పోయింది

శశిరేఖ. జామ కాయలని చూసి, అవి కావాలని అడిగింది.

"కోసుకో ‘కొంటెగా అన్నాడు. రెండు సార్లు ట్రై చేసు,అందక, బుంగమూతి పెట్టింది. హఠాత్తుగా ఆమె శరీరం గాలి లోకి లేచింది.

" ఇప్పుడు కోసుకో” నవ్వుతున్నాడు. గబా, గబా రెండు కోసింది. ఒకటి కొరికి రెండోది అతని కేసి చేయి చాచింది. అతను

ఆమె కొరి కి న పండు లాక్కుని" చిలక కొరికిన పడం టే నాకు చాలా ఇస్ట0 " శశి మొహం ఎర్రబడింది

“. రాజా" పిలిచింది రాజేశ్వరి శశికి బుట్ట అందిస్తూ ఏమేం కోయాలో చెప్పింది. ముందు ఆమె చెప్పిన వన్నీ

కోసారిద్దరు. శశికి చాలా సంతోషంగా వుంది, ఆమెకీ అనుభవo కొత్త., అందమైన ఇల్లు, ఆ ఇంటి అందాన్ని రెట్టింపు

చేస్తున్న పెరటి తోట, మంచి మనుషులు, ఇంకేం కావాలి జీవితానికి అనిపించింది. రామచంద్రo, సావిత్రి కూడా

మామిడి కాయలు, ఉసిరి, నిమ్మ కోయటం లో సాయ పడ్డారు. రాజేశ్వరి మనసంతా ఏదో తెలియని ఆనుందం తో

నిండింది , ఇంట్లో నిండుగా తిరుగుతున్నకాబోయే కోడల్ని, ఆమె తల్లి తండ్రులని చూస్తుంటే. .

“తాతయ్య ఇల్లు చూపించావా? వచ్చాక సరుకుల లిస్ట్ రాసిస్తాను, ఇద్దరూ వెళ్లి తీసుకురండి."

రంగు రంగుల బోగన్ విల్లీ వేసిన పందిరి ఇంటి ముందు, ముగ్ధురాలైంది. ఒక చిన్న వరండా, తర్వాత హాల్, ఒక బెడ్

రూమ్ వంటిల్లు , బంగాళా పెంకుల ఇల్లు, వెదురు కర్రలతో వేసిన దడి రంగు, రంగుల పూల తీగలు అల్లుకొని

అందంగా వుంది, దానిని ఇల్లు అనే కంటే పూల కుటీరం అంటే బావుంటుందనిపించింది.

హాల్ లో అతని తాత, నాయనమ్మ ఫొటోస్ వున్నాయి. దీపం వెలిగించిం వున్నది. ఆమె ఫొటోస్ కేసి చూస్తుంటే వెనక

నుంచుని ఆమె రెండు చేతులు పట్టుకొని , నమస్కారం చేయించాడు. “శశి నా గురువు, దైవo ఆయనే. మా కోసం

పదేళ్లు ఆస్తి విష యమై , కేసు వేసిన ఆయన చెల్లెళ్ళతో పోరాడి గెలిచాడు. నా పెళ్ళి చూడకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.”

అతని కళ్ళలో నీళ్లు. ఆమె చేతిని తన చేతుల్లో తీసుకొని అన్నాడు, " అమ్మ నా కోసమే బ్రతుకుతోంది. నిన్ను కోడలిగా

చేసుకోవటానికి ఒక్క నిమిషం కూడా ఆలోచించలేదు. అమ్మ సంతోషమే నా సంతోషo"అర్ధమైనట్టుగా తలూపింది

అతను ఒక్కసారి కూడా తండ్రి ప్రసక్తి తేకపోవటం ఆమెకి ఆశ్చర్యం అనిపించినా ,అడిగే ధైర్యం

చేయలేకపోయింది.

ఇల్లంతా సందడి, సందడిగా వుంది. పెద్ద వాళ్ళు పచ్చళ్ళ హడావిడిలో ఉంటే , శశిరేఖ వంట చేసింది.. ఆ రోజు

శనివారం కావటంతో అన్నీ వెజ్ డిషెస్ చేసింది. ఆ వయసుపిల్లలు ఇలా ట్రెడిషనల్ గా వండటం రావటం లేదు. ఈ

కాలం లో సగం గొడవలు పని రాకపోవట0 వల్లనో లేక పనిచేయక పోవటం వలెనే అని నమ్మే రాజేశ్వరికి , అన్ని

పనులూ నేర్పిన ఆ తల్లి తండ్రులంటే చాలా గౌరవఎం కలిగింది. . .

**** ***** *****

మర్నాడు షాపింగ్ చేశారు. అయిదు చీరెలు తీసుకొంది రాజేశ్వరి. ఒక కెంపుల సెట్, ముత్యాల సెట్ , వాటి ఖరీదు

చూసి కళ్ళు తిరిగాయి. ఆ కుటుంబానికి. తనకు ఒక్క చీర మాత్రo తీయనించ్చి ౦ ది. పెళ్ళికొడుకు దుస్తులు మాత్రo

సంప్రదాయ పద్ధతుల్లోనే కొనమన్నది భోజనాలయ్యాక వాళ్ళు వెళ్లిపోతుంటే, ఇల్లంతా బోసిపోయినట్టనిపించింది

రాజేశ్వరికి.

“నువ్వెళ్ళి పోతున్నామంటే చాలా దిగులుగా ఉందిరా" అతని గొంతులో దిగులు. శశిరేఖ కి చాలా ఆశ్చర్య

మనిపించింది." ఫ్రెండ్స్ వున్నారు, వ్యాపకం వుంది, అమ్మ వుంది, అయినా ఏదో దిగులు, నిన్ను చూసిన దగ్గరినించీ

ఆ ఫీలింగ్ పోయింది" నెమ్మదిగా అన్నాడతను. ఆ గొంతులోని వేదనకు చలించింది, శశిరేఖ కళ్ళతోనే వీడ్కోలు

తీసుకొంది.

పెళ్ళి నిరాడంబరంగా, సంప్రదాయబద్దంగా సాగింది . రాజేశ్వరి కోరుకున్నట్టుగా కేవలం సన్నాయి వాద్యాలతో,

అన్నమాచార్య, త్యాగరాయ కీర్తనలతో ప్రశాంతంగా సాగింది. రాజేశ్వరి ఒక్క నిమిషం కూడా పెళ్ళి మండప౦ నుండి

కదలలేదు. అప్పగింతలప్పుడు శశిరేఖ దుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది. వెనక్కి చూస్తూ , ఏడుస్తున్న భార్యను దగ్గరకు

తీసుకొని ఓదార్చాడు నిరంజన్

మర్నాడు తల్లి తండ్రులు వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు , ఏడ్చేసింది శశిరేఖ. కూతురికి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయలుదేరారు.

రామచంద్రం , సావిత్రికి దుఃఖం ఆగటం లేదు. కూతుర్ని వదిలి ఎప్పుడూ వుండలేదు, ఇప్పుడు అనివార్యమైంది

తెలిసినా దుఃఖ పడకుండా ఉండలేక పోయారు. శశి తండ్రి ని పట్టుకొని వెక్కి , వెక్కి ఏడుస్తూ, నాన్నా, ఆ ఉద్యోగం

మానెయ్యి" శుష్కo గా నవ్వి, కూతురి తల నిమిరి, వీడ్కోలు తీసుకొన్నారు వాళ్ళు.

***** ****** *****

రాజేశ్వరి కి శశిరేఖని తరచూ వాళ్ళ ఇంటి విషయాలు అడుగుతుండేది. శశిరేఖ తండ్రి ఇంకా పనిచేయాల్సి

వస్తుందని, అన్నలకి వాళ్ళ ఆదాయాల్లో వీళ్లకు పంపించేంత పరిస్థి లేదనీ, తన సంపాదన కూడా ఇప్పుడు లేదు

కాబట్టి, , ఇంకా కష్ట పడాల్సి వస్తున్నదని కళ్ళ నీళ్లు పెట్టుకునేది. కానీ తన మనసులోని దిగులు నిరంజన్ ఇంట్లో

వున్నప్పుడు, అస్సలు బయట పడకుండా ఉండేది. ఆ రోజు ఆదివారం. ఒళ్ళు నొప్పులుగా ఉందని శశిరేఖని పిలిచి

ఒళ్ళు పెట్టమన్నాడు. శశి మెత్తని చేతులతో వత్తుతుంటే , నీ మొహం లా వుంది, లే, లేచి వీపెక్కి తొక్కు" అన్నాడు.

ఆమ్మో, బాలన్స్ ఆగడు, మెడ మీద పడితే ఇంకేమన్నా ఉందా" అన్నది కంగారుగా., పోనీ, ఒక్క కాలితో తొక్కనా,

అంటూ కస్టపడి రెండుకాళ్లు మార్చి , మార్చి తొక్కసాగింది. మెత్తని ఆమె పాద స్పర్శ తో అతను నిద్రలోకి

జారుకొన్నాడు అరగంటకి ఏదో కాల్ వచ్చింది నిరంజన్ పైకి లేచి" ఒళ్లునొప్పులుగా వుంది, వద్దనుకొన్నా వెళ్లాల్సిందే"

అంటూ శశి మోకాలిక్రింద ఒక దెబ్బ వేసాడు. చురుక్కుమంది శశిరేఖకి, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. రాజేశ్వరికి కోప౦

వచ్చింది " అదేం పనిరా"

నిరంజన్ నవ్వుతూ ," రాత్రికి నీ కోడలి కాళ్ళు పట్టుకుంటాలే, , సరదాగా కొట్టబోతే గట్టిగా తగిలింది సారీ” అంటూ

వెళ్ళాడు. తలవంచుకొని కూర్చున్న కోడల్ని చూసి," వాడి చేతులు చాలా రఫ్ గా ఉంటాయి, ఏది ఇలారా, నే చూస్తాను" అన్నది.

కళ్ళెత్తి అత్తగారి వంక చూసింది. ఆ కళ్ళనిండా నీళ్లు , " దానికి కాదు అత్తయ్యా, పెళ్లి ఖర్చంతా మీరే పెట్టుకొన్నారు,

ఎంత అప్పయిందో, నేనేమి తేలేక పోయాను, 9th క్లాస్ నుంచీ కష్టపడుతున్నారు, ఆ చేతులు చూడండి, ఎలా

అయిపోయాయో , ఆదివారం కూడా రెస్ట్ లేకుండా పనిచేస్తున్నారు.

రాజేశ్వరి మనసునీరైంది " నువ్వూ కష్ట పడుతూనే వున్నావు కదా శశీ , టైలరింగ్ చేస్తున్నావు, ఇంటిపని నువ్వే

చేసుకుపోతున్నావు కదా" అంటూ ఓదార్చింది

నెల రోజులు కోడల్ని గమనించింది రాజేశ్వరి. ఎంతో నాజూగ్గా కనిపించే శశి , ఏ పనైనా ఎంతో ఒద్దికగా చేస్తుంది.

రాజేశ్వరికి వంట అంటే పెద్ద ఇంట్రెస్ట్ లేదు. తన పట్ల ఎంతో గౌరవంగా ఉంటుంది. నిరంజన్ పట్ల ఎంతో కేర్

తీసుకొంటుంది.తాను కోరుకొన్నది కోడలి రూపం లో లభించింది. తన 35 వ ఏట నుండి తాను పడ్డ క్షోభ, వాటరితనానికి ఇంక స్వస్తి పలకాలను కొంది.

శశీ, రెండు రోజులకి బట్టలు సర్దుకోమ్మా , వూరికెళదాం"

ఏదైనా ఫంక్షనా అత్తయ్యా?

కాదు, రెండు జతలు సర్దుకో "

నిరంజన్ డ్రైవ్ చేసాడు, ప్రక్కన శశి. " కార్ తమ ఊరివైపు టర్న్ అవటంతో " మా ఇంటికా" అంటూ గట్టిగా అరిచింది. " ముందుచెప్పొచ్చుగా "

“ముందు చెబితే థ్రిల్ ఏముంది? ఉదయం ఏడింటికి ఇంటిముందాగిన కారు ని చూసిన రామచంద్రానికి సంతోషంతో

కళ్ళ నీళ్లు వచ్చాయి. “నాన్నా” అంటూ ' తల్లి, తండ్రిని చుట్టేసింది. కంగారు పడిపోతున్న వియ్యపురాల్ని చూసి

, మేము టిఫిన్, కాఫీలు హోటల్ లో చేసాం, మీరు, అన్నయ్య ఇలా కూర్చోండి " అన్నది రాజేశ్వరి.

శశి ప్రక్కన గోడకానుకొని కూర్చున్నాడు నిరంజన్. రామచంద్ర0, సావిత్రి , శశి, రాజేశ్వరి కేసి చూస్తున్నారు ఆత్రంగా.

రెండు నిమిషాల మౌనం తరవాత నెమ్మదిగా చెప్పసాగింది," నిరంజన్ తండ్రి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్లి పదహారేళ్లు

అయ్యింది. బాగా డబ్బున్న గుజరాతి అమ్మాయి కోసం , ఉత్తరం రాసిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమెకు ఒక కాలు అవుడు,

పెళ్ళికాలేదు, వాళ్ళ తల్లి తండ్రులు కూడా అడ్డుపెట్టలేదు. మామయ్యా, అత్తయ్య చాలా దుఃఖపడ్డారు. మామయ్య

ఎలాగో అతని అడ్రస్ కనుక్కుని పూనా వెళ్లి అతనిని ఇంటికి తిరిగి రమ్మని బ్రతిమిలాడినా అతను తిరిగి చూడలేదు

. 13 ఏళ్ళ కొడుకుని కూడా మర్చిపోయి ఆటే వుండిపోయాడు. అత్తయ్యా, మామయ్యా నన్ను కూతురిలా

చూసుకొన్నారు. వీడిని చదివించారు, ఉద్యోగం వచ్చినా, నిరంజన్ తన స్వంత బిజినెస్ వాళ్ళ తాతగారి డైరెక్షన్ లో

రాటు తేలాడు. మామయ్యా పదేళ్లు , మా ఇంటి స్థలం మీద వేసిన కేసు మీద తన అన్న, అక్కల మీద పదేళ్లు పోరాడి

, గెలిచారు. అత్తయ్య పోయాక ఆయన చాలా డల్ అయ్యారు. ఆ పర్ణశాల లో ఉండేవారు. అది ఒక దేవాలయం మా

ఇద్దరికీ." రాజేశ్వరి ఆగి కళ్లనీళ్లు తుడుకేజుకొంది.

నిరంజన్ , " మామయ్యా, తాతయ్య, నానమ్మ పోయాక మాకు చాలా దిగులుగా వుంది. అందరికీ తాతయ్య ఇల్లు

ఎందుకు ఖాళీ పెట్టారని, తమకెవ్వమనీ ఫోర్స్ చేస్తున్నారు. అమ్మ జీవితంలో ఎన్నో భరించింది. నేను కోరుకున్న

అమ్మాయిని నాకు గిఫ్టుగా ఇచ్చారు, ఇప్పుడు తాతయ్య ఇంట్లో మీరు వుండండి. మీ గురించిన బెంగ శశికి ఉండదు,

నాకు తండ్రిలా తోడుండి, అమ్మకు తోడుగా అత్తయ్య, కాదనకండి."

రామచంద్రం లేచి అల్లుడి రెండు చేతులు పట్టుకొని ," ఈ బీద తండ్రికి ఈ వయసులో ఇంత అదృష్టాన్ని కలిగించావు

నాయనా, నా బిడ్డని రోజూ చూసుకొనే అదృష్టం కలిగిస్తున్నావు, నా శక్తీ మేర మీకు తోడుగా వుంటాను" అన్నాడు కళ్ళనీళ్ళతో.

హామీ పత్రము.

ఇది నా స్వీయ రచన, మరియే రచనకు కాపీ కానీ, అనుసరణ కానీ కాదు. ఇంతకుముందు ఎక్కడా ప్రచురింపబడలేదు, పరిశీలన లో లేదు.

స్వపరిచయం:

నా పేరు బి.భవాని కుమారి. కలం పేరు " అనుకృతి" గో తెలుగు లో "తోడొకరుండిన" కథ 2023, జులై నెలలో

ప్రచురితమయింది.. మాలిక, సంచిక, నెచ్చెలి, తంగేడు లో కధలు ప్రచురితమైనాయి. 34 ఏళ్ళు డిగ్రీకాలేజీ ఇంగ్లీష్

లెక్చరర్ గా పనిచేసి 2014 లో రిటైర్ అయ్యాను. ఇంగ్లీష్, తెలుగు సాహిత్య రచనలో ప్రవేశము, అభిరుచి వున్నాయి.