సుబ్బారావు వడివడిగా నడుస్తున్నాడు.ఆఫీసులో ఆ రోజు కొద్దిగా ఆలస్యం అయింది.పనిముగించి బయలుదేరేముందు ‘బాసుడు’పిలిచి “ఇది చాలా అవసరంగా చేయాల్సిన పనోయ్”అంటూ ఓ ఫైలు చేతిలో పెట్టాడు. సామాన్యంగా ఆరు గంటలకల్లా ఇంటికి వచ్చేస్తాడు. ఆఫీసు పనికంటే ఇంటిదగ్గర పనే ఎక్కువ అతనికి. భార్య సుందరి అదోరకం మనిషి. పెళ్లి ఇష్టం లేక చేసుకుందో లేక ఆ మనిషి తత్వమే అంతో ఎప్పుడూ విమర్శిస్తూనే ఉంటుంది. అన్ని తనకే తెలుసు అనుకుంటూ ఉంటుంది. సుబ్బారావు ఆమెని భరించాలి కాబట్టి భరిస్తున్నాడు. అట్లని అతను మెతకమనిషి మాత్రం కాదు. గుమ్మంలో అడుగుపెట్టగానే “ఇంతసేపు ఎక్కడికి వెళ్లావు నీకోసం ఎంత సేపు ఎదురు చూడాలి ఇంత అంత లేటుగా వస్తే ఇంట్లో పని అంతా ఎవరు చేస్తారు? పనిమనిషి కూడా ఇంక మూడు రోజుల దాకా రానని చెప్పి డుమ్మా కొట్టేసింది” అంటూ గయ్యిన లేచింది. “సరేలే సుందరి నేను వచ్చేసాను కదా ఆ పని అంతా నేనే చేసి పెడతాను” అన్నాడు సుబ్బారావు. “ఇంట్లో కూరలు కూడా నిండుకున్నాయి వచ్చేటప్పుడు తీసుకొని రావచ్చు కదా ఇంత మతిమరుపు అయితే ఎట్లా భరిస్తాను నిన్ను నేను”అంది సుందరి. “ఇప్పుడే వెళ్లి తెచ్చేస్తాను తర్వాత ఇంట్లో పని అంతా చేసి పెడతాను సరేనా” అన్నాడు సుబ్బారావు. “సరేలే ఏదో ఒకటి తగలడు” అని విసురుగా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది సుందరి. ‘బతుకు జీవుడా’ అనుకుంటూ సుబ్బారావు లోపలికి వెళ్లి సంచి తీసుకుని బయటికి బయలుదేరాడు. దారిలో అతని స్నేహితుడు విశ్వం కనిపించాడు. “ఏరా సుబ్బారావు ఎక్కడికి బయలుదేరావు’అని అడిగాడు. “ఇంట్లో కూరలు నిండుకున్నాయి అందుకనే బయలుదేరాను మార్కెట్ కి” అన్నాడు సుబ్బారావు. “అదేంటి పొద్దున మా ఆవిడ మీ ఆవిడ కలిసి మార్కెట్ కి వెళ్లి కూరలు చాలా తెచ్చారు కదా” అన్నాడు విశ్వం. “ఓహో అలాగా నాకు ఈ విషయం తెలియదు అని నసిగాడు” సుబ్బారావు. “సరే పద అలా హోటల్ కి వెళ్లి కాఫీ తాగి వెళ్దాం” అన్నాడు విశ్వం. “కాదులేరా నేను ఇంటికి వెళ్ళాలి” అని మళ్లీ ఇంటికి తిరిగి వడివడిగా నడవసాగాడు సుబ్బారావు. ఇంటికి వెళ్ళగానే గుమ్మంలోని ఎదురైంది సుందరి. ‘పొద్దున మీరు కూరలు తెచ్చారంట కదా” అని అడిగాడు సుబ్బారావు. “తెచ్చానా? ఏమో నాకు గుర్తు లేదండి ఇంతకీమీరు తెచ్చారా లేదా’ అని అడిగింది సుందరి. “ఉన్నది ఇద్దరమే కదా అన్ని కూరలు ఏం చేసుకుంటాం సుందరీ” అన్నాడు సుబ్బారావు. “ఇంతకీ నువ్వు కూరలు తేలేదు అన్నమాట” ఒక ఉరుము ఉరిమింది. సుబ్బారావు ఆమెకేసి మ్రాన్పడి చూస్తూండి పోయాడు. ఆమె మనస్తత్వాన్ని అంచనా వేయటంలో సుబ్బారావు ఎప్పుడూ తప్పటడుగు వేస్తూనే ఉంటాడు. మరుసటి రోజు ఆదివారం కావడంతో సుబ్బారావు కాస్త రిఫ్రెష్ అవుదామని అనుకున్నాడు. స్నేహితుడు విశ్వంతో కలిసి సినిమాకి వెళ్దాం అని ప్లాన్ చేసుకున్నారు. అదే విషయం సుందరి తో అన్నాడు. సుందరి ఒక్కసారిగా అతని మీద విరుచుకుపడింది “అంతేలెండి పెళ్ళాం ఒకటి ఇంట్లో ఉంది అన్న విషయం మర్చిపోతారు మీరు. ఎంతసేపూ మీరు ,మీ స్నేహితుడు మీ వ్యాపకాలు ఇదే సరిపోతోంది. ఎంతసేపు మీరే బయట తిరిగితే నన్నెప్పుడూ బయటకి తీసుకెళ్తారు మరి” అని అడిగింది. “నిన్న మధ్యాహ్నం సుందరి నీవు మీ స్నేహితురాలుతో కలిసి మ్యాట్నీ షో కి వెళ్లి వచ్చావు” అన్నాడు సుబ్బారావు. “అంతేలెండి నాకు ఒక అచ్చట ముచ్చట ఎప్పుడు తీర్చారు” అని విసవిసా సుందరి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. ఇక చేసేదేమీ లేక సుబ్బారావు ఆ రోజున ప్రోగ్రామ్ క్యాన్సిల్ చేసుకున్నాడు. ఆరోజు సుబ్బారావు ఆఫీస్ కి వెళ్లే హడావిడిలో ఉన్నాడు. అతని సెల్ ఫోను మోగేటప్పటికి ఆ హడావిడిలో అతను “సుందరి ఎవరో ఫోన్ చేస్తున్నారు చూడు”అని అన్నాడు. సుందరి ఫోన్ ఎత్తేసరికి అటువైపు నుంచి “మేడం నేను వాణిశ్రీ ని మాట్లాడుతున్నాను సార్ ఉన్నారా” అని వినిపించింది. ఇంకేముంది మరో ప్రళయానికి నాంది పడింది. సుబ్బారావు “ఎవరు సుందరి అది” అని అడిగాడు “ఈ వ్యవహారాలు కూడా నడుపుతున్నవా నువ్వు” అంది చాలా కోపంగా సుందరి. “నేనేం చేశాను సుందరీ” అన్నాడు చాలా అనునయంగా సుబ్బారావు. “ఎవరితో వాణిశ్రీ అంట నీకు ఎన్నో అది” అని అడిగింది సుందరి. “అది అంటే ఏమిటి” అని అన్నాడు కోపంగా సుబ్బారావు. “అది అంటే నీ సెకండ్ సెటప్ అయ్యా బాబు ఇది కూడా నేనే చెప్పాలా ఎప్పటినుండి వేస్తున్నావు ఈ వెర్రి వేషాలు” అంది సుందరి కళ్ళ నీళ్లు బటబొట కార్చుతో. “నేను చెప్పేది వింటావా అలా ఏడుస్తూనే ఉంటావా” అన్నాడు సుబ్బారావు. “ఏం చెప్తారు మీరు అంతా చేస్తూ” ఏడుస్తూనే ఉంది సుందరి. “ఇంతకు ఎవరు ఫోన్ చేశారు అది మాత్రం చెప్పలేదు ఇప్పటిదాకా నువ్వు” అన్నాడు సుబ్బారావు. “ఎవరో వాణిశ్రీ అంట నీ హీరోయినా అది”? అని అడిగింది సుందరి వెటకారంగా. “చంపావు పో ….ఆ అమ్మాయి నా దగ్గరే పని చేస్తుంది. ఇవాళ లీవ్ కావాలని నిన్ను అడిగింది అయిందా లేదా అని అడగడానికి ఫోన్ చేసి ఉంటుంది ఇంతమాత్రానికే అంత గొడవ చేస్తావ్ ఎందుకు నువ్వు” అన్నాడు సుబ్బారావు. “ఆ విషయం నాకేం తెలుసు నువ్వు చెప్పావా ఇప్పుడు నువ్వు నాతో”అంది ఉక్రోషంగా సుందరి. ఆ పూట అంతటితో ఆ విషయం సద్దుమణిగిపోయింది. ఇలాంటి విశేషాలు ఆ మానవుడి జీవితంలో ఎన్నో జరుగుతున్నాయి. అన్నిటినీ భరిస్తూ సుబ్బారావు ‘నానాటి బతుకు నాటకము’ అనుకుంటూ సంసారాన్ని ఈదుతున్నాడు. అతనికి జీవితం అంటే విరక్తి కలగ సాగింది. ఓ రోజు అతని స్నేహితుడు విశ్వం వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చాడు. “సుబ్బారావు ఇంట్లో ఉన్నాడా అండి”అని అడిగాడు విశ్వం. “ఆ ఉన్నాడు ఆయన ఎప్పుడెప్పుడు బయటికి పోదామానే చూస్తూ ఉంటాడు.. మీరు వచ్చారు కదా ఇక బయలుదేరతాడు” అంది సుందరి వెటకారంగా. అంతలో సుబ్బారావు బయటకు వచ్చాడు ‘ఏంటి విషయం’ అన్నట్టుగా విశ్వం వంక చూశాడు. “అలా బయటికి వెళ్దాం వస్తావా సుబ్బారావు” అన్నాడు విశ్వం. స్నేహితులు ఇద్దరు కలిసి బయటపడ్డారు. సుబ్బారావు “మనం ఇంతకీ ఎక్కడికి వెళ్తున్నాము” అని అడిగాడు. “భవిష్యానంద స్వామీజీ అని ఒక స్వామిజీ ,జిఎన్ఆర్ గార్డెన్స్ కు వచ్చాడు ఆయన ప్రవచనం వినాలని నేను వెళుతున్నాను ,నిన్ను కూడా తీసుకువెళ్దామని వచ్చాను” అన్నాడు విశ్వం. సుబ్బారావుకి చాలా ఆసక్తికరంగా అనిపించింది. “అక్కడికి వెళ్లి మనం ఏం నేర్చుకోవచ్చు” అని అడిగాడు. “ఆ స్వామీజీ ఆధ్యాత్మిక ప్రచారం చేస్తున్నారు. ఆయన ఈ జీవిత పరమార్ధం ఏమిటి అనేది చెబుతున్నారు. మనం జీవితాన్ని ఎలా తీర్చిదిద్దుకోవచ్చో ఒత్తిడి రహితంగా జీవించవచ్చో బోధ చేస్తున్నారు. ఈ విషయాలు నాకంటే నీకే ఎక్కువ ఉపయోగపడతాయని నేను అనుకుంటున్నాను అందుకనే నిన్ను తీసుకెళ్దాం అని నేను వచ్చాను”అన్నాడు విశ్వం. సుబ్బారావుకి చాలా ఆనందం కలిగింది అలాంటి స్నేహితుడు తనకున్నందుకు. ఇద్దరూ ఆ స్వామీజీ ఉన్న చోటికి చేరుకున్నారు అక్కడ ఆ వాతావరణం చూస్తే సుబ్బారావుకి చాలా ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది లోకంలో ఇంతమంది ఆధ్యాత్మిక చింతన వైపు మళ్లుతున్నారా అని అనిపించింది. ఒక గంట తర్వాత స్వామీజీ ప్రవచనం మొదలైంది. సుబ్బారావు చాలా తదేక ధ్యానంతో ఆ ప్రవచనం అంతా విన్నాడు. అతను అక్కడికక్కడే ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాడు. “నేను స్వామీజీ ని కలవాలి అనుకుంటున్నాను” అని అన్నాడు విశ్వంతో. “అది కుదిరే పని కాదనుకుంటాను” అన్నాడు విశ్వం. “ఏం ఎందుకని” అన్నాడు సుబ్బారావు. “స్వామీజీని కలవాలంటే చాలా ప్రయత్నం చేయాలి సుబ్బారావ్, ఆయన మేనేజర్ ని కలిస్తే ఉన్న పని అవుతుందేమో చూద్దాం పద” అంటూ కదిలాడు విశ్వం. సుబ్బారావు అదృష్టమేమో గాని ఆ మేనేజరు వాళ్ళు కలవడానికి అనుమతించాడు కానీ ఒక ఐదు నిమిషాలు మాత్రమే వాళ్లు స్వామీజీ ని కలవటానికి అనుమతించాడు. అదే మహదానందం అనుకున్నారు వాళ్ళు. స్వామీజీతో తన గోడంతా వెళ్ళ బోసుకున్నాడు సుబ్బారావు. స్వామీజీ చాలా శాంతంగా అతని మాటలన్నీ విన్నారు. “సంసారం అన్నకి ఇట్లాంటివి అన్నీ ఉంటాయి నాయనా” అన్నారు. “నాకు ఇక భరించే శక్తి పోయింది స్వామీజీ” అన్నాడు సుబ్బారావు. “మరి ఏం చేద్దాం అనుకుంటున్నావ్ అన్నారు స్వామిజీ. “నాకు కూడా ఏదైనా బోధ చేసి సన్యాసం ఇప్పించండి స్వామి” అన్నాడు సుబ్బారావు. విశ్వానికి కరెంట్ షాక్ తగిలినట్టు అయింది. “ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ సుబ్బారావ్, ఈ నిర్ణయం మంచిది కాదు”అన్నాడు. “లేదు లేదు స్వామీజీ చెప్పిన తర్వాత నాకు జ్ఞాననేత్రం తెరుచుకుంది నేను స్వామీజీ శిష్యుల్లో ఒకడిగా సన్యాసం తీసుకోదల్చుకున్నాను” అన్నాడు దృఢంగా సుబ్బారావు. “నీవు మోక్షమార్గం వైపు మరల దలుచుకుంటే నీకు నేను సాయం చేస్తాను నాయనా”అన్నారు స్వామీజీ. “నన్ను ఈ ఇహలోక బంధాలనుండి విముక్తుడిని చేయండి స్వామి” అన్నాడు సుబ్బారావు. విశ్వం అతను ఒక విచిత్రంగా చూస్తున్నాడు. సుబ్బారావు లో ఒక కొత్త మనిషిని చూస్తున్నాడు. గొంగళి పురుగు సీతాకోకచిలుక అవడం అతను ఇక్కడ చూస్తున్నాడు. సుందరికి ఏం చెప్పాలో ఊహించలేకపోతున్నాడు. స్వామీజీ సుబ్బారావు సన్యాసం తీసుకుంటానికి అనుమతించారు. సుబ్బారావు ఇంటిదగ్గర ఈ విషయం చెప్పినప్పుడు సుందరి విశ్వం మీద పెద్ద యుద్ధమే చేసింది. అన్నిట్లో కంటే అతనికి పెద్ద విస్మయం కలిగించిన విషయం ఏమిటంటే “నా మొగుడు సన్యాసం తీసుకుని పుణ్యం సంపాదించుకొని స్వర్గంలో రంభ ,ఊర్వశి, మేనకలతో కులకటానికి ఇదంతా చేస్తున్నాడు” అని ప్రచారం మొదలుపెట్టింది సుందరి. విశ్వానికి ఇదంతా చూసి నవ్వాలో ఏడ వాళ్ళు కూడా అర్థం కాని పరిస్థితుల్లోకి జారిపోయాడు. మహిళల్లో సుందరి లాంటి వాళ్లు వేరయా అనుకొని జాలి పడసాగాడు.